„NA DNIE” wg Maksyma Gorkiego – Mohylewski Obwodowy Teatr Lalek

Mohylewski Obwodowy Teatr Lalek – teatr założony w 1976 roku w Mohylewie. Teatr specjalizuje się w spektaklach dla dzieci, młodzieży oraz dorosłych. Na jego repertuar składają się spektakle wykorzystujące oryginalne środki wyrazu, pracę z różnego rodzaju lalkami, maskami, żywy plan, światło czy nowoczesne technologie. Spektakle realizowane przez Teatr są prezentowane na festiwalach w całej Europie, zdobywając liczne nagrody.
Igor Kazakov (Ihar Kazakoŭ) – białoruski reżyser i aktor młodego pokolenia. Absolwent Państwowej Białoruskiej Akademii Sztuki (2006, specjalność: reżyser teatru lalek). Już w trakcie studiów reżyserował spektakle na podstawie tekstów Gorkiego, Maeterlincka, Ostrowskiego i Janki Kupały. Po studiach objął stanowisko głównego reżysera w Mohylewskim Obwodowym Teatrze Lalek, od 2009 roku jest jego dyrektorem artystycznym. Kazakoŭ to laureat wielu nagród i wyróżnień, wyreżyserował około 25 sztuk.
Z recenzji: Spektakl „Na dnie” Igora Kozakova, przedstawiony w poetyce teatru lalek, posiadał ogromną siłą oddziaływania. To ważna narracja o ludzkim nieszczęściu i pragnieniach. Lalki pojawiają się tu jako reprezentacja człowieka, co jeszcze mocniej podkreśla kryzys, w którym znaleźli się bezdomni bohaterowie Gorkiego. Aktorzy użyczają lalkom także swojej cielesności, wychodząc poza tradycyjną rolę animatora. Kozakov przenosi dramat Gorkiego do czasów współczesnych i tak komponuje świat, że postaci wychodzą jakby z sutereny, z piwnicy. Z fizycznie zaznaczonego dna wyłaniają się główki lalek z karykaturalnymi rysami osobowości: z garstką włosów, wielkimi wytrzeszczonymi oczami. Scenografia jest jednoznaczna: pokazuje świat nizin społecznych. Bezdomni, wikłający się w kolejne afery, a równocześnie marzący o zupełnie innym świecie, wzbudzają współczucie i inicjują rozważania o skomplikowanej naturze człowieka oraz jego duchowości. Kozakov chroni swoich bohaterów, pokazuje ich z całym naturalizmem, ale też z ich popękanym światem wewnętrznym, tym samym wskazując na okoliczności łagodzące, tłumaczy ich. To spektakl o sile humanizmu, o człowieku. Twórczość reżysera jest znana w Polsce ze spektaklu „Najmniejszy samolot na świecie” (2014), wystawionego w Teatrze Maska w Rzeszowie, a pokazywanego także w naszym teatrze gościnnie.
- Reżyseria — Igor Kazakov
- Kompozytor — Aleksander Litwinowski
- Światło — Sam Davydenko
- Scenografia, kostiumy — Tatiana Nersisyan
Strach, nienawiść, płacz i zgrzytanie zębów… rozdarte serca i okaleczone dusze zamieszkują noclegownię, gdzie znajdują się ludzie, a dokładniej fragmenty dawnych ludzi.W noclegowni pojawia się starzec Luca, ni to święty, ni niegodziwiec, może upiór — zjawa, a może halucynacja… Działał na wszystkich mieszkańców niczym „drożdże”. W ciemności i beznadziei pojawił się promień światła… albo duch nadziei.
Świat zdeformowanych ludzi zarysowuje kręgi wokół uniwersalnych zagadnień dotyczących życia i śmierci, w poszukiwaniu odpowiedzi… Czy możliwym jest odnalezienie jej, gdy człowiek nie ma większego wroga od samego siebie? W spektaklu głęboka tragedia przeplata się z czarnym humorem, lalki mieszają się z aktorami, a teatr absurdu łączy się z przerażającą baśnią.