Treść strony

PROJEKT WALIZKA wernisaż

Scena Witkacego, Teatr Witkacego
czarno biała grafika promująca projekt walizka. W centralnej części nagi mężczyzna w maseczce kuca przed otwartą walizką i coś w niej pisze/maluje. Po lewej stronie wymienione są nazwiska osób tworzących projekt.

Projekt „Walizka”

Wiele lat temu zostałem właścicielem starej, drewnianej walizki. Nie wiem do kogo należała i nie wiem ile lat służyła ludziom jako element podróży. Ale wiem, że przez ostatnie 15 lat przeleżała w mojej pracowni – pewnie czekając na pomysł który narodził się w mojej głowie jakiś rok temu. W obecnych czasach zagrożenia COVID – 19 słowo „podróż” zaczyna nabierać zupełnie innego znaczenia. Od wielu miesięcy żyjąc i tworząc w izolacji stworzyliśmy wspólnie autonomiczną kolekcję prac, dedykowanych tylko tej walizce, którą teraz wysyłamy w podróż. Prace i walizka stanowią nierozłączną całość. Pragnę, aby ten zestaw odwiedził każdego z Nas i został zaprezentowany w wybranych przez Was miejscach. Może być to galeria, mieszkanie, szkoła, uczelnia czy prywatna pracownia. Chcę też prosić Was wszystkich o pozostawienie na wieku walizki swojego znaku. Może to być naklejka, stempel lub inna forma działania plastycznego, która będzie indywidualnym śladem każdego
z Nas. Bardzo dziękuję wszystkim którzy przyjęli zaproszenie do wspólnej artystycznej podróży. Chcę bardzo podziękować wszystkim którzy wspierali mnie w tym przedsięwzięciu. Bez Was projekt pozostałby w mojej głowie.

Zbigniew Szot

Walizka

Walizka to wielowątkowy projekt artystyczny profesora Zbigniewa Szota.
Teatralny niemal rekwizyt wstawiony w realny świat skłania do kontemplacji, nad tym, która z rzeczywistości jest w istocie tą realną. Ta, którą oglądamy za oknem, czy ta wyimaginowana, w której możemy śledzić trasę przesyłki. Teatralizacja / realizacja projektu zakłada dodatkowe obowiązki, jakie profesor Zbyszek Szot proponuje zaproszonym artystom. Każdy z twórców staje się również kuratorem i narratorem, co tworzy klimat niejednoznacznej opowieści. Nie wiemy też, w której osobie narracja jest prowadzona i czy w ogóle jest jakiś jeden narrator tej podróży. Zawartość walizki stanowi esencję projektu, a jej przemieszczanie się, każdy kolejny przystanek jest rodzajem spektaklu działania performatywnego wobec i z walizką. Artyści z jednej strony biorą udział w wystawie prezentując swoje prace, ale również aranżują ją, by na koniec spakować i wprawić ją w ruch, zdobiąc ją np. sygnaturą. Wysyłają ją w kolejną podróż, w której zatraca się podstawowa relacja pomiędzy artystą, a kuratorem, między aktorem, a reżyserem. Przypomina to raczej konstrukcję narracji szkatułkowej, w której już nie wiemy kto gra jaką rolę. Jak w Rękopisie znalezionym w Saragossie Jana Potockiego, ze świetną ekranizacją Jerzego Wojciecha Hasa, gdzie opowieść znajduje się w kolejnej opowieści. Gdzie gubimy się w realnym i opowiadanym świecie. Gdzie wymyślone wątki stają się realnymi, a realne tracą na ważności. Projekt Walizka tym prostym zabiegiem syntetyzuje bardzo wiele aktualnie nurtujących nas problemów symultanicznie pisząc scenariusz oparty na rzeczywistości.

dr hab. Tomasz Kalitko prof.UAP

Idea: prof. dr hab. Zbigniew Szot
Koordynacja projektu:
prof. dr hab. Zbigniew Szot
prof. dr hab. Zbigniew Bajek
prof. dr hab. Arkadiusz Marcinkowski